Μαγειρεύοντας δώρα

Όποτε φτιάχνω μαρμελάδες ή τουρσί ή σάλτσες ή γλυκό του κουταλιού (ή οτιδήποτε άλλο μπορώ να κλείσω αεροστεγώς σε βαζάκι) κρατώ πάντα ένα ή δύο βαζάκια στην άκρη. Τα βαζάκια των

αγαπημένων όπως τα έχω βαφτίσει. Τους έχω και δικό τους ράφι στην αποθηκούλα μου όπου φυλάω ξηρά τρόφιμα όπως αλεύρι και ρύζι και άλλα διάφορα.

Όταν έρχεται η ώρα που θέλω να δείξω την ευγνωμοσύνη μου σε κάποιον μπαίνω στην αποθήκη, στέκομαι μπροστά στο ράφι και φέρνω στο μυαλό μου την εικόνα του ατόμου στο οποίο θέλω να

προσφέρω ένα βαζάκι. Επιλέγω το πιο ταιριαστό, από αυτά που έχω, για το άτομο που προορίζεται, του βάζω μια ωραία κορδέλα με ένα κομμάτι ύφασμα στο καπάκι ή και χωρίς, του βάζω και μια ωραία

ετικέτα, άλλοτε κρεμασμένη με σπάγκο, άλλοτε σε αυτοκόλλητο και γράφω πάνω δυο λόγια ανάλογα με την περίσταση και το άτομο.

Σε γιορτές και γενέθλια, σε τραπεζώματα που με καλούν ή σε επισκέπτες που καλώ εγώ οπότε τα τοποθετώ μαζί με το σερβίτσιο τους στη θέση τους πάνω στο τραπέζι, σε γείτονες ή παλιότερα σε

συναδέλφους.

Μια οικονομική αλλά κυρίως μεγάλη μικρή κίνηση που σκορπά όμορφα συναισθήματα. Γιατί όχι;

Καλή επιτυχία!