Με άρωμα και γεύση ανατολής
Ένα παραμύθι θα σας πω...
"Το μικρό κάπα και το μεγάλο κάπα από την Καππαδοκία" από το Ανθολόγιο.
Συγγραφέας: Ευγένιος Τριβιζάς
«Ζούσαν κάποτε στην Καππαδοκία δύο κάπα. Ένα κάπα μικρό και ένα Κάπα κεφαλαίο. Το μικρό κάπα ήταν καλόκαρδο, καλόβολο και καλοσυνάτο. Το κεφαλαίο Κάπα ήταν κατσούφικο, κακομαθημένο και καυχησιάρικο.
Το κεφαλαίο Κάπα κακομεταχειριζόταν το μικρό κάπα. Δεν το καταδεχόταν, το κορόιδευε, το κατσάδιαζε, το κλοτσούσε, το κουτουλούσε, το κλείδωνε στην κάμαρά του, το έβαζε να κοιμάται κατάχαμα, το κυνηγούσε μ' ένα καρεκλοπόδαρο, το κατάβρεχε με το λάστιχο του ποτίσματος, δεν το άφηνε να παίζει με τους φίλους του, τον Κλήμη, τον Κλεόβουλο και την Κλειώ, ούτε το άφηνε να πηγαίνει στην καπασκήνωση (έτσι λένε την κατασκήνωση στην Καππαδοκία).
Το καημένο το μικρό κάπα ήταν καταστενοχωρημένο. Είχε έναν κόμπο στο λαιμό και πονούσε η μικρή του η καρδιά.
Μια καπασκότεινη νύχτα που έκανε καπακλυσμό το μικρό κάπα φόρεσε την κάπα του, το κασκέτο του και το κασκόλ του, πήρε το κουβαδάκι του, και κρυφά κρυφά πήγε να φύγει από το σπίτι.
Δεν πρόλαβε όμως. Το κεφαλαίο Κάπα, που καμωνόταν πως κοιμόταν, το κατάλαβε και πετάχτηκε μπροστά του.
«ΕΕΕΠ! ΣΤΑΣΟΥ, ΠΟΥ ΠΑΣ; ΠΟΙΟΣ ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΣΕ ΑΦΗΝΩ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ; ΕΔΩ ΘΑ ΚΑΘΙΣΕΙΣ!» του είπε και το κατσάδιασε καλά καλά.
Το μικρό κάπα δεν το 'βαλε κάτω. Αποφάσισε να τρώει όλο του το φαΐ και να κάνει γυμναστική, για να μεγαλώσει και να γίνει κι αυτό κεφαλαίο!
Έτσι λοιπόν κάθε πρωί το μικρό κάπα έπινε το κακάο του με κέικ και καρύδια, έτρωγε κάστανα, κεράσια και κούμαρα, το μεσημέρι έτρωγε κάρδαμο, κοκκινογούλια, καλαμπόκια και καρότα, το απόγευμα κουλούρια, καπαΐφια και κουκουνάρια και το βράδυ κεφτεδάκια, κάπαρη, κριτσίνια, κολοκυθάκια καπαμά και μια φέτα καρπούζι. Επίσης κάθε μέρα έκανε είκοσι καπακύψεις (έτσι λένε τις επικύψεις στην Καππαδοκία) και είκοσι καπατινάξεις (έτσι λένε τις εκτινάξεις στην Καππαδοκία).
Έτσι μεγάλωνε σιγά σιγά, όλο και μεγάλωνε, ώσπου μια καλοκαιριάτικη Κυριακή που κοιτάχτηκε στον καθρέφτη είδε ότι είχε γίνει πια Κάπα κεφαλαίο!! «Τα κατάφερα», φώναξε καταχαρούμενο, «τα κατάφερα!
Έτσι μεγάλωνε σιγά σιγά, όλο και μεγάλωνε, ώσπου μια καλοκαιριάτικη Κυριακή που κοιτάχτηκε στον καθρέφτη είδε ότι είχε γίνει πια Κάπα κεφαλαίο!! «Τα κατάφερα», φώναξε καταχαρούμενο, «τα κατάφερα! Έγινα Κάπα κεφαλαίο. ΚΑΠΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ!»
Μπαίνει εκείνη τη στιγμή στην κάμαρα το άλλο κάπα, που άκουσε τη φασαρία, και τι να δει! Το μικρό καπαφρονεμένο κάπα είχε γίνει κεφαλαίο! Το μεγάλο Κάπα έμεινε κατάπληκτο. Καπάλαβε ότι κινδύνευε. «ΤΩΡΑ ΘΑ ΜΕ ΚΑΜΕΙ ΚΑΠΑΜΑ!» σκέφτηκε και το 'βαλε στα πόδια, όσο πιο γρήγορα μπορούσε και κρύφτηκε στον κήπο κάτω από το καπό του αυτοκινήτου.»
Ευχαριστώ θερμά τον φίλο Χάρη Χαίτα από τη Σινασό της Καπαδοκίας για αυτή τη συνταγή.
Υλικά συνταγής
1 συσκευασία φύλλο χωριάτικο (6 φύλλα)
500 γρ κασέρι ή γραβιέρα, ή διάφορα τυριά
300 γρ παστουρμά σε λεπτές φέτες
2-3 ντομάτες σε λεπτές φέτες
1 κ.γ. κίμινο αλεσμένο
2 αυγά (προαιρετικά)
1 αυγό για επικάλυψη
σουσάμι και μαυροκούκι
Ελαιόλαδο για το άλειμμα των φύλλων
Εκτέλεση
Αλέθω το κύμινο στο γουδί
Περνάω το τυρί από τις χοντρές τρύπες του τρίφτη
Κόβω τις ντομάτες σε λεπτές φέτες
Ανάβω τον φούρνο στους 170 βαθμούς στον αέρα
Χτυπάω ελαφρά τα αυγά και τα ανακατεύω με το τυρί αφήνοντας λίγο τυρί στην άκρη
Λαδώνω το ταψί και στρώνω τρία φύλλα λαδώνοντας τα ενδιάμεσα
Χρησιμοποιώ το μισό από το τυρί με τα αυγά και το απλώνω ομοιόμορφα πάνω στο φύλλο
Τοποθετώ τις φέτες ντομάτας σε μια στρώση
Πασπαλίζω με τυρί χωρίς αυγα και κύμινο
Στρώνω από πάνω τον παστουρμά και από πάνω το υπόλοιπο τυρί
Σκεπάζω με ένα φύλλο
Προσθέτω τα φύλλα λαδώνοντας ενδιάμεσα
Τυλίγω τις άκρες
Χαράζω τα κομμάτια
Αλείφω με αυγό
Πασπαλίζω με σουσάμι και μαυροκούκι
Ψήνω για 45 λεπτά
